Edwin Sutherland

Edwin Sutherland, diferansiyel çağrışım teorisini önermeden önce, insanların suç davranışlarına ilişkin açıklamalar çeşitli ve tutarsızdı.

Bu durumda, hukuk profesörü Jerome Michael ve filozof Mortimer J. Adler, kriminolojinin suç faaliyetini açıklamak için bilimsel olarak desteklenen bir teori üretmediğini savunarak sosyolog Edwin Sutherland’ı diferansiyel çağrışım teorisini geliştirmeye sevk etti.

Sutherland, düşüncesini Chicago Sosyoloji Okulu çerçevesinde geliştirdi. Teorisi için üç kaynaktan yararlandı:

- Chicago'da suçun coğrafi olarak dağılma şeklini araştıran Shaw ve McKay'in çalışması;
- Modern toplumlarda suçun farklı kültürler arasındaki çatışmaların sonucu olduğunu tespit eden Sellin, With ve Sutherland'ın çalışmaları;
- Bir kişinin profesyonel hırsız olabilmesi için bir grup profesyonel hırsıza üye olması ve onlardan bir şeyler öğrenmesi gerektiğini keşfettiği profesyonel hırsızlar üzerine kendi araştırması.

Edwin Sutherland, teorisini 1939'da İlkeler Kriminoloji kitabının üçüncü baskısında özetledi ve daha sonra 1947'de kitabın dördüncü baskısında revize etti.