Baba

İslam'da Tanrı (Allah), herhangi bir eş veya oğul edinmekten münezzehtir ve bu tür inançlar "şirk" olarak kabul edilir. Hristiyanlıktaki "Baba Tanrı" anlayışı, İslam'da mecazi bir ifade olarak görülür; Tanrı'nın insanlarla ilişkisini vurgulayan bir metafor olarak değerlendirilir.

Kur'an'da Allah'ın her yerde hazır ve nazır olduğu, ancak mekandan münezzeh olduğu belirtilir. Bu bağlamda "Baba" ifadesi, insani bir nitelik taşımayan ve aşkın bir varlığı ifade eden bir benzetmedir.

Tasavvufi düşüncede ise Tanrı'ya "Baba" denmesi, ruhsal bir yakınlık ve ebedi babalık anlamında kullanılır, ancak bu gerçek bir ilişki değil, sembolik bir anlatımdır.