Hatem i Tai

Hâtem-i Tâî, Câhiliye devrinde yaşayan, cömertliğiyle meşhur üç kişiden biriydi. Tay kabilesinin reisiydi.

Babası o çocukken öldüğü için, kendisini çok zengin ve cömert olan annesi Guneyye binti Afîf yetiştirdi. Hâtem, çocuk yaşlarından itibaren cömertliği ve misafirperverliğiyle tanınarak «Cevâd» lâkabıyla anıldı.

Ayrıca devrinin ünlü bir şairi olan Hâtem-i Tâî şiirlerinin çoğunda, bencillikten kaçınmaya çağırıp, cömertliği övmüş ve Allah inancını dile getirmiş, cömertliği yalnız Onun rızâsını kazanmak için yaptığını belirtmişti.