Yeterli Temel İlkesinin Dörtlü Kökü Üzerine

Yeterli Temel İlkesinin Dörtlü Kökü Üzerine, Arthur Schopenhauer’ın yeterli sebep ilkesinin dört farklı formunu ele aldığı felsefi çalışmasıdır. Bu formlar fiziksel nesneler, matematiksel objeler, soyut kavramlar ve ben bilgisi (öz bilinç) olarak sınıflandırılır.

Schopenhauer, bu ilkeyi Kant’ın metafizik eleştirisi temelinde yeniden yorumlar ve her formun zorunlu bir determinizm içerdiğini savunur. Fiziksel zorunluluk, mantıksal zorunluluk gibi ayrımlarla evrenin işleyişini açıklar.

Eser, Tanrı fikrini temelsizlikle eleştirir ve insanın varoluşsal kötümserliğini temellendirir. Schopenhauer bu çalışmayla, Kant sonrası Alman felsefesinde mitolojik ve spekülatif yaklaşımları hedef alır.