Yargı Yetisinin Eleştirisi

Yargı Yetisinin Eleştirisi, Immanuel Kant’ın insan bilgisinin sınırlarını araştıran eleştiri projesinin son çalışmasıdır. Arı Usun Eleştirisi (1781) ve Kılgısal Usun Eleştirisi’ni (1790) takip eder.

Kant, bu eserde estetik ve teleolojik yargıları kullanarak duyulur dünya ile duyulurüstü arasındaki uçurumu kapatmayı hedefler. Estetik yargılar, doğanın erekselliğini ve güzelin doğasını incelerken, teleolojik yargılar canlı organizmaların amacını araştırır.

Eser, transzendental idealizm çerçevesinde insanın hem doğa hem de ahlak yasalarıyla ilişkisini ele alır. Yargı yetisi, bu iki alanı birleştiren bir köprü işlevi görür.