Uzun Sandık

Lovecraft tatları taşıyan bir hikâye. Akıldışı olaylara karşısında, dehşet ve çaresizlikle sarsılan bir ana karaktere sahibiz.

Ana karakterin bildiğini sandığı ve bu sebeple güvende olduğunu düşündüğü mekân, giderek tekinsiz ve tehlikeli bir alana dönüşüyor. Ana karakterimiz ve köylü arasındaki sürtüşme, yerel ve yabancı çatışması gibi başlıyor.

Öykü ilerledikçe, bundan daha fazlası olduğu anlaşılıyor. Hikâye «bilindik gelenin ardındaki bilinmezlik» fikri üstüne inşa edilmiş. Ve bu fikir uyarınca, ana karakterin insani vasıfları değişmezken, etrafındaki yerel halk yabancı ve tehditkâr düzeye geçiyor.