Teknik Olarak Yeniden Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı

Teknik Olarak Yeniden Üretilebilirlik Çağında Sanat Yapıtı, Walter Benjamin'in 1936'da yayımlanan denemesidir. Sanat eserlerinin teknik yollarla çoğaltılmasının özgünlük ve aura kavramlarını nasıl değiştirdiğini ele alır.

Benjamin, fotoğraf ve film gibi tekniklerin sanat yapıtlarının kitlesel üretimine olanak sağladığını, bu durumun eserin benzersizliğini ve tarihsel bağlamını zayıflattığını savunur. Aura, orijinal eserin mekân ve zamanla bağlantılı varlığını ifade eder; yeniden üretimle bu nitelik kaybolur.

Deneme, sanat ve teknolojinin ilişkisini eleştirel bir bakışla analiz ederek, modern kültür teorilerinin temel metinlerinden biri haline gelmiştir.