Pratik Aklın Eleştirisi

Pratik Aklın Eleştirisi, Immanuel Kant'ın eleştirel felsefesinin ikinci temel eseridir ve ahlak yasasının temelini araştırır. Eser, pratik akıl ile teorik akıl arasındaki ayrımı vurgulayarak, ahlakın koşulsuz buyruklarla (kategorik imperatif) belirlendiğini savunur.

Kant, özgürlük ve ölümsüzlük gibi kavramların pratik akılla temellendirilebileceğini, ancak teorik olarak kanıtlanamayacağını belirtir. Bu ayrım, insanın hem doğa yasalarına tabi hem de kendi yasalarını belirleyen bir varlık olduğunu gösterir.

Eser, ödev ahlakının temellerini atarak, ahlaki eylemin evrensel ilkelere uygunluğunu vurgular. Pratik akıl, teorik aklın sınırlarının ötesinde, özgür irade ve ahlaki sorumlulukla ilişkilendirilir.