Phaidon

Platon'un Phaidon diyalogu, ruhun ölümsüzlüğünü savunan ve Sokrates'in ölüm öncesi düşüncelerini aktaran bir eserdir. Platon, bu diyalogda ruhun bedenden bağımsız varlığını ve ölümden sonraki sonsuzluğunu mantıksal argümanlarla temellendirir.

Eser, Sokrates'in idamından önceki son saatlerini anlatır. Diyalog, ruhun idealar dünyasıyla bağlantısını ve felsefi yaşamın önemini vurgular. Ayrıca Pythagorasçı öğretilerden izler taşır.

Platon, Phaidon ile ruhun ölümsüzlüğüne dair görüşlerini sistematikleştirirken, felsefenin insan varoluşuna dair temel sorulara cevap olduğunu gösterir. Eser, ruhun arınması ve erdemli yaşam üzerine derin tartışmalar içerir.