Nicomachean Ethics

Nicomachean Ethics, Aristoteles’in etik ve mutluluk anlayışını ele alan temel eseridir. Mutluluk (eudaimonia), insanın nihai amacı olarak tanımlanır ve erdemli bir yaşam sürmekle ilişkilendirilir. Eserde ahlaki ve entelektüel erdemler arasındaki ilişki, erdemlerin aşırılıklar arasında bir denge oluşturması gerektiği vurgulanır.

Ahlaki erdemler (cesaret, ölçülülük) ile entelektüel erdemler (bilgelik, pratik akıl) ayrımı yapılır. Erdemlerin kazanılmasında alışkanlık ve pratik önem taşır; erdemli davranışlar zamanla doğal hale gelir. Arkadaşlık, adalet ve siyasi düzen gibi konular da etik bağlamda ele alınır.

Eser, teleolojik bir yaklaşımla insanın amacını “iyi”yi gerçekleştirmek olarak görür. Mutluluk, hem bireysel hem de toplumsal erdemlerle ilişkilidir ve bu erdemler insanın potansiyelini gerçekleştirmesine bağlıdır.