Korku ve titreme

Korku ve Titreme, Søren Kierkegaard'ın 1843'te Johannes de silentio takma adıyla yayımlanan felsefi eseridir. Eser, İbrahim'in oğlu İshak'ı kurban etme emrini yerine getirme sürecini ele alarak iman ve etik arasındaki paradoksu inceler.

Kierkegaard, bu hikâyeyi kullanarak inanç kavramını sorgular ve insanın Tanrı'ya mutlak teslimiyetini "korku ve titreme" ile ilişkilendirir. İbrahim'i, evrensel etik kuralları aşan bir "iman şövalyesi" olarak tanımlar.

Eser, varoluşçu felsefenin temel metinlerinden biri kabul edilir. Kierkegaard burada, Hegel'in akılcı yaklaşımını eleştirerek inancın irrasyonel doğasını vurgular.