İkiye Bölünen Vikont

İkiye Bölünen Vikont (1952), Ağaca Tüneyen Baron (1957) ve Varolmayan Şövalye (1959) ile birlikte, yazarın atalarımız adını verdiği üçlünün ilk kitabını oluşturuyor.

Avusturyalılarla Türkler arasındaki bir savaşa katılan Terralbalı Vikont Medaryo'yu, bir Türk güllesi ortadan ikiye böler. Vikont, ülkesine yarım insan olarak döner. Bu çarpıcı giriş, bir bale gibi gelişen bir masalı başlatır. Masal boyunca yarım-vikontun çevresinde, kendisinden daha da parçalanmış insanlar devinirler, dertlenirler.

Kitabın ana felsefesi tam bir insan olmak için iki yönün de mutlak gerekliliği. Ne muazzam iyilikler, ne de berbat kötülükler paklamıyor herhalde insanı. Güzel bir serüvenin sonunda Italo Calvino insanın mecburi olan bütünlüğüne ulaşmasının önemini iyice açıklamış oluyor.