Edebi Barış

Kalıcı barış, barışın belirli bir alanda kalıcı olarak kurulduğu bir durumu ifade eder.

Daimi barış fikri ilk olarak 18. yüzyılda Charles-Irénée Castel de Saint-Pierre'nin Utrecht Antlaşması müzakerecisi olarak çalışırken «Sürekli Barış Projesi» adlı makalesini anonim olarak yayınlamasıyla ortaya atıldı. Ancak, fikir 18. yüzyılın sonlarına kadar iyi bilinmedi.

Sürekli barış terimi, Alman filozof Immanuel Kant'ın 1795 tarihli Perpetual Peace: A Philosophical Sketch adlı makalesini yayınlamasıyla kabul edildi.