Babaya Mektup

Franz Kafka'nın Babaya Mektup, 1919'da babasına yazdığı ve psikolojik istismar iddialarını içeren bir mektuptur. Kafka, babasıyla olan yabancılaşmasını ve iletişimsizliğini, yapıtlarında sıkça işlediği varoluşsal çatışmalarla ilişkilendirir.

Mektup, babanın otoriter tutumu ve oğlunun yetişkinliğe geçiş sürecindeki zorluklar üzerine odaklanır. Kafka'nın babasıyla ilişkisi, eserlerindeki temaların temelini oluşturan güç dinamikleri ve kimlik arayışı ile bağlantılıdır.

İlk kez 1952'de yayımlanan mektup, 20. yüzyıl edebiyatının önemli itiraf metinlerinden biri kabul edilir. Kafka'nın edebi mirasını anlamak için önemli bir kaynak olarak değerlendirilir.