Açlık Sanatçısı

Açlık Sanatçısı, Franz Kafka'nın 1922'de yayımlanan ve açlık gösterileriyle ünlenen bir sanatçının toplumla ilişkisini ele alan öyküsüdür. Eser, kapitalist sistemde ilgi ve ihtiyaçların hızla değiştiğini, sanatçının şöhretinin zamanla kaybolmasını ve yalnızlaşmasını alegorik bir dille anlatır.

Hikâyede sanatçı, sirk ortamında uzun süre aç kalarak sanatını icra eder ancak izleyicilerin ilgisi azalınca hayvanlarla aynı kafeste unutulup gider. Bu durum, insan ilişkilerinin yüzeyselliğini ve popüler kültürün geçici doğasını simgeler.

Eser, Kafka'nın bireyin toplum içindeki yalnızlığını işlediği tipik temalarını yansıtırken, modern insanın anlam arayışını da sorgulatır.