Mancınık

Mancınık, Orta Çağ'da savaşlarda ve kuşatmalarda kullanılan, taş veya metal gülleleri uzak mesafelere fırlatmak için tasarlanmış bir savaş aletidir. İlk kez MÖ 4. yüzyılda Yunanlılar tarafından geliştirilmiş, kale duvarlarını yıkmak ve savunma sistemlerini aşmak amacıyla kullanılmıştır.123

Osmanlı döneminde İstanbul'un fethi gibi önemli kuşatmalarda etkili olmuş, surların yıkılmasında kritik rol oynamıştır. Farklı türleri arasında mangonel ve trebüşet gibi modeller bulunur; bu aletler, ağır mermileri uzun mesafelere atabilme kapasitesiyle öne çıkar.134