Aviyonik

Eski ve yeni uçaklar arasındaki temel farklar şunlardır: 1. Teknoloji: Yeni uçaklarda daha gelişmiş aviyonik sistemler, navigasyon cihazları, otomatik pilot sistemleri ve uçuş kontrol sistemleri bulunurken, eski uçaklarda bu sistemler daha basit veya hiç olmayabilir. 2. Malzeme: Yeni uçaklarda daha hafif ve dayanıklı kompozit malzemeler kullanılırken, eski uçaklarda genellikle alüminyum alaşımları tercih edilmiştir. 3. Yakıt Verimliliği: Yeni uçaklar, daha verimli motorlar ve aerodinamik tasarımlar sayesinde daha az yakıt tüketir, bu da daha uzun menzil ve daha düşük işletme maliyetleri sağlar. 4. Güvenlik: Yeni uçaklarda çarpışma önleme sistemleri, geliştirilmiş yangın söndürme sistemleri ve daha dayanıklı yapısal tasarımlar gibi daha gelişmiş güvenlik önlemleri bulunur. 5. Konfor: Yeni uçaklarda yolcular için daha konforlu koltuklar, daha iyi havalandırma sistemleri ve eğlence sistemleri gibi olanaklar sunulur. 6. Çevresel Etki: Yeni uçaklar, daha az emisyon salınımı yaparak ve daha az gürültü çıkararak çevreye daha duyarlıdır.

Uçaklar, genellikle 35.000 fit yükseklikte uçar çünkü bu yükseklik, hava direncinin azalması ve yakıt tasarrufu sağlanması gibi avantajlar sunar. 35.000 fitte uçmanın bazı nedenleri: Hava direnci: Yüksek irtifada hava daha ince olduğu için uçak daha az sürtünme ile karşılaşır, bu da uçağın daha hızlı ve kolay uçmasını sağlar. Yakıt verimliliği: Daha az sürtünme, daha az yakıt tüketimi anlamına gelir, bu da havayolu şirketleri için maliyet tasarrufu sağlar. Hava olayları: 35.000 fit, troposferin üzerinde bir yükseklik olup, bu katmanda hava olayları daha az görülür. Acil durumlar: Motor arızası gibi acil durumlarda, yüksek irtifa pilotlara sorunu çözmek için daha fazla zaman tanır. Ancak, 35.000 fitten daha yüksek irtifalarda oksijen miktarı azalır ve bu durum uçak motorları için risk oluşturabilir.

DC-7, Douglas Aircraft Company tarafından üretilen dört motorlu uzun menzilli bir yolcu uçağıdır. Temel özellikleri: - Yolcu kapasitesi: Maksimum 105 kişi. - Motor: Wright R-3350 988TC-18EA-1 turbo bileşik motor, her biri 3400 beygir gücü. - Hız: 654 km/s (353 kts, 406 mph). - Servis tavanı: 6614 metre (21.700 ft). - Menzil: 7408 km (4000 NM, 4603 mi). DC-7, 1953 yılında ilk uçuşunu gerçekleştirmiş ve 1958 yılına kadar üretilmiştir.

Eurofighter Typhoon'un en iyi savaş uçaklarından biri olarak kabul edilmesinin bazı nedenleri: 1. Manevra Kabiliyeti: Yüksek irtifada ve düşük hızlarda bile üstün manevra yeteneği sunar. 2. Hız ve Stabilite: Süpersonik hızlarda dengeli bir uçuş performansı sağlar ve saatte 2.450 km hıza ulaşabilir. 3. Gelişmiş Aviyonik Sistemler: ECR-90 CAPTOR radar, DASS elektronik harp sistemi ve Helmet-Mounted Display gibi modern sensör ve aviyonik teknolojilerle donatılmıştır. 4. Geniş Silah Kapasitesi: 9 tona kadar mühimmat taşıyabilir ve çeşitli hava-hava ve hava-yer füzeleri ile bombaları kullanabilir. 5. Konsorsiyum Desteği: İngiltere, Almanya, İtalya ve İspanya'nın ortak üretimi olması, yedek parça ve bakım konusunda geniş bir ağ sağlar.

Cessna 510 Mustang teknik özellikleri şunlardır: - Uzunluk: 40 ft 7 in (12.37 m); - Kanat açıklığı: 43 ft 2 in (13.16 m); - Yükseklik: 13 ft 5 in (4.09 m); - Boş ağırlık: 5,600 lbs (2,540 kg); - Maksimum kalkış ağırlığı: 8,645 lbs (3,930 kg); - Motorlar: 2x Pratt & Whitney Canada PW615F turbofanlar (1,460 lbs thrust each); - Performans: - Maksimum hız: 483 mph (777 km/h; mach 0.63); - Seyir hızı: 390 mph (630 km/h; 340 kts); - Menzil: 1,343 mi; 2,161 km (1,167 nmi MTOW); - Servis tavanı: 41,000 ft (12500 m); - Tırmanma oranı: 3,010 ft/min. Ayrıca, uçakta Garmin G1000 aviyonik sistemi ve 4 kişilik kabin bulunmaktadır.

Pixhawk uçuş kontrol seti, genellikle aşağıdaki bileşenleri içerir: 1. Pixhawk F4 Uçuş Kontrol Cihazı: Kompakt ve hafif, açık kaynaklı yazılım desteği sunan, çoklu rotor ve sabit kanatlı drone'ları destekleyen bir kontrol cihazı. 2. GPS Modülü: Doğru konum ve navigasyon verileri sağlayan bir GPS alıcısı. 3. IMU (Inertial Measurement Unit): Jiroskop, ivmeölçer ve manyetometre gibi sensörleri içeren, stabilizasyon ve navigasyon için uçuş verileri sağlayan bir birim. 4. Güç Modülü: Maksimum akım algılama ve gerilim anahtarlaması yapabilen bir güç kaynağı. 5. Ek Aksesuarlar: Buzzer, LED güvenlik butonu, telemetri kablosu ve Micro SD kart adaptörü gibi çeşitli aksesuarlar. Bu setler, otonom uçuş, eve dönüş (RTH), rota noktası navigasyonu gibi gelişmiş uçuş modlarını desteklemektedir.

Uçak iniş takımları, uçağın yere inişi ve yerdeki hareketleri sırasında önemli görevler üstlenir. Çalışma prensibi şu şekildedir: 1. Açılma: Uçak inişe yaklaştığında, iniş takımları genellikle otomatik olarak veya pilotun komutuyla dışarıya doğru açılır. 2. İniş: Uçak piste teker koyduğunda, iniş takımları büyük bir kuvvetle karşılaşır. 3. Frenleme: Uçak indiğinde, pistte hızını azaltmaya başlarken frenleme sistemi devreye girer. 4. Toplanma: İnişten kısa süre önce iniş takımları yeniden açılır ve yere temas eden tekerlekler, gövde veya kanatların altındaki iniş takımı yuvalarına yerleşir. Modern iniş takımları, elektronik sensörler ve kontrol sistemleri sayesinde uçağın hızını, irtifasını, ağırlığını ve pozisyonunu izleyerek daha güvenli ve verimli bir iniş sağlar.

Türkiye, Eurofighter savaş uçaklarını İngiltere'den alacak.

TEI-TF10000 motoru, 10.000 lbf (yaklaşık 44,5 kN) maksimum güç çıkışına sahiptir.

Airbus A321 ve Boeing 737 arasındaki bazı farklar şunlardır: Boyut: A321, 5 metre daha uzun ve 1,5 metre daha geniş kanat açıklığına sahiptir. Yolcu Kapasitesi: A321, 220'ye kadar yolcu alabilirken, 737-800'ün kapasitesi 189'dur. Menzil: A321, 5.950 kilometrelik menziliyle 737-800'den 550 kilometre daha fazla uçabilir. Yakıt Kapasitesi: A321, 7.933 galon yakıt alabilirken, 737-800'ün tankı 6.868 galon kapasitedir. Motorlar: 737, tam daire motor yapısına sahipken, A321 motorları tam dairedir. İniş Takımları: 737'nin arka iniş takımları yerden bakıldığında görülebilirken, A321'de iniş takımları gövdeye saklanmıştır. Kanat Yapısı: 737'nin kanat uçları yukarı doğru uzarken, A321'de hem aşağı hem de yukarı bakan bir yapı vardır. Ayrıca, A321'in daha karmaşık sistemlere sahip olması nedeniyle bakımının daha zor olduğu, 737'nin ise daha basit ve bakımı kolay bir uçak olarak bilindiği belirtilmektedir.

Uçakta kanat ve gövde farklı işlevlere sahiptir: 1. Kanat: Uçağın havada kalmasını sağlar ve kaldırma kuvveti oluşturur. 2. Gövde: Uçağın içindeki yolcuları, kargo yükünü ve diğer ekipmanları taşır.

STOL (Short Takeoff and Landing) ve VTOL (Vertical Takeoff and Landing) uçaklarının farkları şunlardır: - STOL uçakları, kısa mesafelerde kalkış ve iniş yapabilir. - VTOL uçakları, dikey olarak kalkıp inebilir, yani helikopterler gibi hareket edebilirler. Her iki uçak türü de farklı operasyonel ihtiyaçlara göre tasarlanmıştır.

Kuyruk rüzgarı, uçan bir aracın hareketi yönünde esen rüzgardır.

Rusların dikey iniş kalkış yapabilen uçağı Yak-141 modelidir.

Hücum açısı, uçak kanadının yatay hava akımına göre oluşturduğu eğimdir. Bu açı, kanadın kaldırma kuvveti üretme kapasitesini belirleyen temel bir parametredir. Kritik bir hücum açısı değerinin üstünde, kanat üzerindeki hava akımı bozulur ve stall adı verilen tehlikeli bir durum meydana gelir.

Uçaklarda üç ışık yanmasının nedeni, çarpışmaları önlemek ve uçağın konumunu belirlemektir. Bu ışıklar şunlardır: 1. Çarpışma önleyici ışıklar (strobe lights): Kanat uçlarında ve kuyrukta bulunan beyaz çakarlı ışıklardır, aralıklı yanıp sönerler. 2. Navigasyon ışıkları: Sol kanatta kırmızı, sağ kanatta yeşil renkte olup, gece ve gündüz sürekli yanar. 3. Beacon ışıkları: Uçak motorlarının çalıştığını gösteren, gövde üstünde ve altında bulunan kırmızı ışıklardır.

Cessna 172 modelinin kanat açıklığı 11 metredir.

Helikopter pali, helikopterin uçuşundan sorumlu en önemli bileşenlerden biridir. Pallerin işlevleri: - Pervanenin temel araçlarını oluştururlar ve birbirlerine zıt açı ile konumlandırılmış birer kanat olarak çalışırlar. - Kalkış anında pilot tarafından zıt yönde ve en yüksek açıyla eğilirler. Bu sayede pallerin hareketi, helikopterin havada asılı kalmasını, ileri-geri veya sağa-sola hareket etmesini sağlar.