Ahlak

Zühd, Arapça kökenli bir kelime olup, "dünyaya karşı ilgisizlik", "maddi zevklerden ve dünya nimetlerinden el çekme", "dünyayı terk etme" anlamlarına gelir. Zühd kavramı, İslam'da kişinin manevi bir arayış içinde olup, dünyevi arzulardan, servet ve dünyevi başarılardan vazgeçmesi ve sadece Allah'a yönelmesi anlamına gelir. Zühd, aynı zamanda bir tür içsel temizlik ve ruhsal sadelik olarak da tanımlanabilir. Zühd, terk edilen şeye göre farklı derecelere ayrılır: İlk derece: Dinin yasakladığı haramları terk etmek. İkinci derece: Şüpheli şeylerden uzak durmak (verâ). Üçüncü derece: Yapılıp yapılmamasına izin verilen hususları (mubah) terk etmek. Azimet ehlinin zühdü, Hz. Peygamber’in yaptığı gibi yemede, konuşmada, uyumada vs. her tür çokluktan kaçınıp azla yetinmektir.

Adabı muaşeret, toplum içinde insanların uyum içinde yaşamasını sağlayan, nezaket ve görgü kurallarını ifade eder. Adabı muaşeretin önemli olmasının bazı nedenleri: Toplumsal uyum: İnsanların birbirleriyle iyi geçinmesini ve sağlıklı ilişkiler kurmasını sağlar. Saygınlık: Bireyin toplum içinde saygın bir seviyeye ulaşmasına yardımcı olur. Ahlaki gelişim: Güzel ahlak sahibi olmayı teşvik eder. Kul hakkı: Adabı muaşeret kurallarına uymak, kul hakkı kapsamında değerlendirilir ve bu hakları korumak, toplumsal sorumluluktur. Evrensel değerler: Kur'an'ın öğrettiği adabı muaşeret, zamandan zamana, mekândan mekâna değişmeyen, evrensel hayat düsturlarını temsil eder.

"Tacir" (Sangdo) Kore dizisi, Joseon Hanedanlığı döneminde yaşayan efsanevi bir Koreli tüccar olan Im Sang-ok'un hikayesini anlatmaktadır. Dizide, bir tüccarın düzgün ahlakı ve maddi varlığın değeri keşfedilmektedir.

Günlük hayatta "ihsan" kelimesi, "iyilik ve lütufta bulunmak", "bir işi en güzel şekilde yapmak" ve "Allah'a ihlâsla kulluk etmek" anlamlarında kullanılır. Ayrıca, "ihsan" kavramı, ahlak literatüründe "iyiliklerde farz olan asgari ölçünün ötesine geçip, isteyerek ve severek daha fazlasını yapmak" anlamında da kullanılır. "İhsanda bulunan kişiye muhsin denir".

Kimyâ-yı Saâdet kitabının önemli olmasının bazı nedenleri: İç huzur ve manevi zenginlik: Eser, iç huzurunu ve manevi zenginliği artırarak insanın gerçek saadetini bulmasına yardımcı olmayı amaçlar. İman, amel ve ahlak: Kitap, iman, amel ve ahlak konularından bahseder. İhyâ'nın özeti: Kimyâ-yı Saâdet, İmam-ı Gazzâlî'nin İhyâ'u Ulmû'id-Din isimli eserinin Farsçaya çevrilmiş kısa bir özetidir. Toplumsal sorumluluk: Eserde, hayırseverlik ve yardımlaşmanın önemi vurgulanır. Osmanlı döneminde popülerlik: Asırlar boyu şark diyarlarında ve Anadolu'da bir başucu kitabı olarak evlerdeki yerini almış, Osmanlı toplumunda da en çok okunan kitaplardan biri olmuştur.

Yakup Kadri Karaosmanoğlu, Sodom ve Gomore adlı romanı, işgal altındaki İstanbul'da görülen ahlaki çöküşü ve toplumsal yozlaşmayı eleştirmek amacıyla yazmıştır. Yazar, romanda yer alan her bölüme başlamadan önce Tevrat'tan alıntılar yaparak, bölümlerle ilgili manidar alıntılar aracılığıyla hikayesini kutsal metinlere dayandırmış ve Sodom ile Gomore mitini temel almıştır. Karaosmanoğlu, eserde ayrıca, milli değerlere bağlı olup düşüncelerinin eylem adamı olamayan bir kişilik üzerinden dönemin acılı yaşamına ışık tutmuştur.

Evet, îsâr ve fedakârlık aynı anlama gelir, çünkü îsâr, kişinin kendisi ihtiyaç içinde olsa bile sahip olduğu imkânları başkalarının ihtiyacını karşılamak için kullanması, başkasının yararı için fedakârlıkta bulunmasıdır. Fedakârlık ise insanın sahip olduğu şeylerden bir başkası için vazgeçmesi, bir görev veya zorunluluk değil, gönüllülük esasına dayanan bir eylemdir.

Hayır, etik ve ahlak aynı şey değildir, ancak genellikle benzer veya ilişkili olarak kullanılırlar. Etik, genellikle ahlaki değerleri ve normları inceleyen ve sistematik olarak çözümlemeye çalışan bir alanı ifade eder. Bazı farklar: Kapsam: Etik, bir grup veya kültür tarafından izlenen kuralları ifade ederken, ahlak kişiseldir. Değişkenlik: Etik kuralları herkes için aynıdır, ahlak ise kişiden kişiye değişebilir. Temel: Etik, felsefeye; ahlak ise dine dayanır.

Yozlaşmanın bazı nedenleri: Kötü yönetim ve yolsuzluk. Hukukun üstünlüğünün zayıflığı. Değerlerin yitirilmesi ve ahlaki çöküş. Bireysel çıkarların ön planda tutulması. Adaletsizlik. Eğitim sistemindeki eksiklikler. Sosyal adaletsizlik ve yoksulluk. Yanlış örnekler. Tarihsel nedenler (savaşlar gibi olayların oluşturduğu yıkımlar). Kültürel faktörler (bazı kültürlerde yolsuzluk ve rüşvetin normal karşılanması).

Âdâb, Arapça "edep" kelimesinin çoğuludur ve iyi ahlak, incelik, kibarlık gibi anlamlara gelir. Âdâbın bazı işlevleri: Davranış kuralları: İnsanların ev ve toplum yaşantısında uyması gereken nezaket kurallarını kapsar. Dini ve kültürel kurallar: Dinin gerekli gördüğü ve aklın güzel bulduğu söz ve davranışları ifade eder. Eğitim: Edep, insanı ayıplanma ve kötülenme sebeplerinden koruyan bir kuvvet olarak, kişinin ahlaki gelişimini destekler. İletişim: Âdâb, başkalarıyla olan ilişkilerde terbiyeli ve ahlaklı olmayı sağlar.

7. sınıf Ahlak ve Yurttaşlık Eğitimi dersinde bir dönemde genellikle 2-3 yazılı sınav yapılır. Her yazılı sınavda ortalama 10-15 soru bulunur. Örneğin, 2024-2025 eğitim öğretim yılı için hazırlanan konu soru dağılım tablolarında, her yazılı sınav için yaklaşık 10-15 soru yer almaktadır. Özetle: - Yazılı sınav sayısı: 2-3 - Soru sayısı: Yaklaşık 10-15 soru/sınav

Deontolojiye göre etik türleri şunlardır: 1. Deskriptif (Tanımlayıcı) Etik: Davranışların ahlaksal açıdan sadece incelendiği, ahlaksal yargılanmasının yapılmadığı etik anlayış. 2. Metaetik (Analitik) Etik: Etik standartların, değerlerin, ilkelerin ve teorilerin doğrulanıp doğrulanamayacağını araştıran etik anlayış. 3. Normatif (Kuralcı) Etik: Etik ilkeleri de içine alan etik teorilerle ve moral kurallarla "ne olmalı?", "nasıl davranmalı?" gibi sorulara yanıt arayan etik anlayış. Deontolojik etik, yükümlülükleri kapsayan kuralları içerir ve etik eylemlerin, sonuçların değil, ahlaki yükümlülüklerin belirlenmesi gerektiğini savunur.

Doğruluk ve dürüstlük arasındaki fark şu şekilde açıklanabilir: Doğruluk. Dürüstlük. Örnekler: Doğruluk örnekleri. Dürüstlük örnekleri. Özetle, doğruluk bir bilgi aktarımı iken dürüstlük bu aktarımın temelindeki niyeti, ahlakı ve karşıdaki kişiye duyulan saygıyı da kapsayan bir yaşam biçimidir.

Şec'a ve hamaset farklı anlamlara sahip kelimelerdir: Şec'a hakkında bilgi bulunamadı. Hamaset, Arapça kökenli bir kelime olup, "yiğitlik, kahramanlık, cesaret" anlamına gelir. Ayrıca, hamaset, dinleyicileri etkilemek veya heyecanlandırmak amacıyla yapılan abartılı anlatım olarak da tanımlanır.

Eğitimde ahlak ve etik, bireylerin sadece bilgi ve beceri kazanmalarını değil, aynı zamanda doğru, dürüst, hoşgörülü ve adaletli gibi erdemlere sahip olmalarını da hedefler. Ahlak, bir insanın iyi veya kötü olarak vasıflandırılmasına yol açan manevi nitelikleri ve bunların etkisiyle ortaya konan iradeli davranışlar bütünüdür. Eğitimde ahlak ve etik, bireylerin yaratılışlarına uygun, hem maddi hem de manevi ihtiyaçlara cevap verecek şekilde planlanmalıdır.

Keşanlı Ali Destanı'nın ana fikri, modernleşme ile gelenek arasında sıkışan bireyin ve toplumun yaşadığı çatışmaları eleştirel bir şekilde anlatmaktır. Eserde ayrıca şu konular da işlenmiştir: gecekondulaşma ve kent hayatı arasındaki çatışmalar; toplumsal çarpıklıklar; yöneticilerin ihmalkârlığı; ekonomik sıkıntılar. Keşanlı Ali, çaresiz halkın bir kahramanı olarak, devlet gücünün ve kanunların yerine zorbalığın hakim olduğu bir ortamda ortaya çıkar.

"Bana dokunmayanı ben de dokunmam" atasözü, birçok kimsenin, kendilerine kötülüğü dokunmayan kişiye ilişmek istemediği anlamına gelir.

İndeterminizm (belirlenmezcilik) yaklaşımının bazı temsilcileri: Charles Sanders Peirce. Karl Popper. Robert Kane. İndeterminizmin belirli bir kurucusu veya belirgin temsilcileri yoktur; farklı felsefi yaklaşımlar, bilimsel teoriler ve düşünce sistemleri içinde yer almıştır.

Ahde vefa ve vefa arasındaki temel fark, bağlam ve anlamdadır. - Vefa, genel olarak "sözde durma", "verdiği sözü tutma" anlamına gelir ve ahlaki bir erdemdir. - Ahde vefa ise, daha spesifik olarak "verilen söze sadakat" veya "yapılan anlaşmaya uyma" anlamına gelir ve hem dini hem de hukuki bir terimdir. Özetle, vefa daha geniş bir kavramken, ahde vefa daha spesifik ve bağlayıcı bir anlam taşır.

Mükemmel insanın bazı davranışları: Güzel ahlak sahibi olmak: Güler yüzlü, cömert ve kimseyi üzmeyen bir tutum sergilemek. Saygı göstermek: Aileye, öğretmenlere ve amirlere saygılı davranmak. Yardımsever olmak: İhtiyacı olanlara yardım etmek ve başvuran herkesi dinlemek. Alçak gönüllü olmak: Kibirlenmemek ve büyüklenmemek. Doğru sözlü olmak: Yalan söylememek ve dedikodu yapmamak. Cömert olmak: Cimri olmamak. Zamanını verimli kullanmak: Boş işlerle uğraşmamak ve faydalı şeylerle meşgul olmak. Sorumluluk sahibi olmak: Sorumluluk aldığı zaman titizlikle çalışmak. Detaycı olmak: Her türlü detayı düşünerek hata yapmamak için çabalamak. Problem çözme yeteneğine sahip olmak: Problemlere objektif şekilde bakıp plan yaparak hareket etmek.