Türkiye'de siyasi partiler arası ilişkiler, çeşitli dinamikler ve yasal düzenlemeler çerçevesinde şekillenmektedir.
Parti-devlet ilişkisi, siyasi partilerin finansmanının büyük ölçüde devlet tarafından karşılanması ve parti teşkilatlarının merkezi yapılar tarafından denetlenmesi nedeniyle güçlüdür . Bu durum, küçük partilerin ve bölgesel örgütlenmelerin gelişimini zorlaştırmaktadır .
Parti içi ilişkiler, genellikle hiyerarşik ve homojen bir yapıya sahiptir . Lider hakimiyeti ve kayırmacılık sorunları, partilerin toplumla bütünleşmesini engelleyebilmektedir .
Seçim ittifakları, siyasi partilerin seçimler öncesinde kurdukları ittifaklar, hükümet sistemi ve seçim sisteminin yapısına bağlı olarak şekillenir .
Yasal düzenlemeler, siyasi partiler kanunu, partilerin kuruluşunu, örgüt yapısını ve faaliyetlerini detaylı bir şekilde düzenler . Bu düzenlemeler, parti içi demokrasiyi engelleyebilir ve küçük partilerin siyasete katılımını kısıtlayabilir .
Bu ilişkiler, zaman zaman siyasi istikrarsızlıklara yol açabilir ve bu durumda seçim ve siyasi parti kanunlarında yeni sisteme uygun değişiklikler yapılması gerekebilir .